ప్రజలను ఎలా మోసం చేయాలో, అసలు విషయాలను డైవర్ట్ చేసి రాజకీయ పబ్బం ఎలా గడపాలో రాజకీయ పార్టీలకు, వాటి నాయకులకు తెలిసినంతగా మరెవ్వరికీ తెలియదు. ఎందుకంటే అది వారి వృత్తి. గత ఎన్నికల ముందు పేదరికం, ద్రవ్యోల్బ ణం, నిరుద్యోగం, రైతుల పంటలకు సరైన ధరలు ,అవినీతి లాంటి సమస్యలన్నీ ఎన్నికల సమయంలో చర్చకు లేవనెత్తబడ్డాయి. ఈ సమస్యలపై ప్రభుత్వాలు ఏర్పడటమో, దిగిపోవడమో జరిగిఉండేవి.
ఒకప్పుడు ఉల్లి ధరపై ఎంత రచ్చ జరిగిందో, ఆనాటి ఎన్నికలో ఏమీ జరిగిందో తెలియనిది కాదు. కానీ రాజకీయాల్లో తెలివైన రాజకీయ ఆటగాళ్లు ఎన్నికల రంగంలో ఉండి, ప్రజల మనస్సుల నుండి అసలైన సమస్యలను అదృశ్యం చేయటం లేదా పక్కదారి పట్టించడం ఒక అంతుచిక్కని ఆనవాయితీగా వస్త్తోంది. విలువ లేని రాజకీయాలు, సామాజిక మూలాలు మరచిన ఆర్థిక అభివృద్ధి, పేరుకుపోయిన అవినీతిపైన చర్చ లు, విమర్శలు లేకుండా సంబంధం లేని అంశాలపై ఎన్నికల గోదాలో పోరాడటం భవిష్యత్త్ తరాలకు, దేశానికి ఏ మాత్రం క్షేమకరం కాదు.
నోట్లు.. సీట్లు..కోట్లు
రాజకీయ పరిభాషలో మన రాజకీయాల గురించి చెప్పాలంటే ..... నోట్లు ఖర్చు పెట్టి సీటు గెలవడం, గెలిచాక కోట్లు పోగు చేసుకోవడానికి అధికారాన్ని వాడుకోవడం. ఇదే నేటి ఆధునిక రాజకీయం. ప్రస్తుత రాజకీయాల్లో సిద్ధాంతాలు లేవు, విధేయతలు లేవు. విశ్వసనీయత అనే మాటకు అర్థం, పరమార్ధం తెలియదు. రాబోయేతరం కోసం ఆలోచించి పనిచేయాల్సిన ప్రభుత్వాలు,తదుపరి ఎన్నికలో గెలవడమే లక్ష్యంగా పనిచేస్తుండడంతో మనం చాలా రంగాల్లో నష్టపోతున్నాం.
అప్పు చేసో, ప్రభుత్వ ఆస్తులు అమ్మేసో, వచ్చిన డబ్బుని సగం దోచేయడం, మిగిలిన సగాన్ని ఏదో ఒక పథకం పేరుతో ప్రజలకు పంచి పెట్టడం.. ఇదే ఇప్పుడు పరిపాలన నడుస్తున్న తీరు. రోడ్లు,తాగునీరు, డ్రైనేజ్ లాంటి మౌలిక వసతులు కల్పించడం, ప్రజలకు విద్య, ఆరోగ్యం అందిం చడం, శాంతిభద్రతలు కాపాడడం..ఓట్ల వేటలో పడిన ప్రభుత్వాలు, ఇవి తప్ప మిగిలినవన్నీ చేస్తున్నాయి. అన్ని వృత్తు లు, రంగాలలోకి కార్పొరేట్ సంస్థలు వచ్చేశాయి.
దీనితో 80శాతం జనాభాకు ఎదిగే అవకాశాలు దూరం అవుతున్నాయి. ఫలితంగా సామాన్యులు తక్షణ అవసరాల నిమిత్తం తాత్కాలిక ఉపశమనం వైపు మొగ్గుచూపడం కూడా ప్రజాస్వామ్యం క్షీణతకు పరాకాష్ఠగా చెప్పుకోవచ్చు.
సాధారణ ప్రజలకు అసలు సమస్యలపై అవగాహన లేదు కాబట్టి పెట్రోల్, డీజిల్, పప్పుదినుసులులాంటి వస్తువుల ధరల గురించి పట్టించుకునే పరిస్థితిలో కూడా లేరు. విచిత్రంగా ధర అడగకుండానే ప్యాక్పై రాసి ఉన్న ధరను ఆన్లైన్ లో చెల్లిస్తున్నారు. ఈ ఆన్లైన్లో డబ్బు బదిలీ చేయడం ప్రారంభించినప్పటి నుండి, ప్రజలు ద్రవ్యోల్బణాన్ని అనుభవించడం మానేశారు. దేశం, సమాజం ఏమైనా కానీ, ఎటైనా పోనీ, నేను, నా కుటుంబం బాగుంటే చాలు అనే ధోరణి దేశంలో బాగా పెరిగిపోయింది.
దేశాన్ని మార్చడం అసాధ్యం అనే నిరాశ, ఏ నాయకుడిని నమ్మలేని అవిశ్వాసం, దేశం ఇలాగే ఉంటే మన తర్వాతి తరాలు ఎంత నష్టపోతాయో అనే ఆలోచన లోపించడం, డబ్బు ఉంటే చాలు ఏమైనా చేయొచ్చు అనే భావన పెరిగిపోతున్నాయి. కులం, మతం, ప్రాంతీయతల వైపు మొగ్గడం, వీటన్నిటి కారణంగా ప్రజలు సమాజం గురించి, పాలన గురించి పట్టించుకోవడం మానేసి, రాజకీయాలను ఒక ఐపీఎల్ మ్యాచ్లాగా భావిస్తున్నారు.
నిజానికి ప్రజలు ఇప్పుడు వాట్సాప్, ఫేస్బుక్ లేదా సోషల్ మీడియాకు బానిసలుగా మారా రు. ఈ కారణంగానే తెలివైన నాయకులు అసలు సమస్యలు గూర్చి చర్చించడం మానివేశారు. ప్రజలకు పట్టింపు లేనప్పుడు, ద్రవ్యోల్బణం ఎలా సమస్య అవుతుంది? యువతకు ఉద్యోగ పోరాటం తెలియనప్పుడు నిరుద్యోగం ఎలా మండుతుంది? ఎవరికీ పట్టనట్టు అవినీతి ఎక్కడి కక్కడే కలిసిపోయింది.
మ్యానిఫెస్టోల ఊసేది?
ఎన్నికల సమయంలో ప్రతి పార్టీకి ఆ పార్టీల మేనిఫెస్టో రాజ్యాంగం లాంటిది. అలాంటి మేనిఫెస్టోలో ఏం చేయబోతున్నారో, వివరంగా స్పష్టంగా ప్రజలకు తెలియపరిచే అవకాశం ఎక్కువగా ఉం టుంది. 1980 లలో లేదా 90 వ దశకం ప్రారంభంలో రాజకీయ పార్టీల మేనిఫెస్టోను చదివినప్పుడు అవి కచ్చితంగా ఉండేవి. ప్రస్తుతం మీరు ఏదైనా రాజకీయ పార్టీ మ్యానిఫెస్టోను పరిశీలించండి అది పదుల పేజీల్లో ఉంటుంది. దాన్ని ఎవ్వరూ, చదవడం లేదు.
చదివినా అర్థం కాని, సాధ్యం కాని విషయాలను రాస్తారు. చివరికి రాజకీయ పార్టీలుకూడా తమ మేనిఫెస్టోలను ప్రజలు చదవాలని కోరుకోవడం లేదన్నది నగ్నసత్యం. అందుకే ఎన్నికల్లో ఇప్పుడు అసలు సమస్యలు గూర్చి ప్రస్తావనలు లేవు. వోట్ల గణితం బాగానే ఉంటే అభ్యర్థి గెలుస్తాడు, లేకపోతే ఓడిపోతాడు.
ప్రపంచంలో అత్యధిక జనాభా కలిగిన ప్రజాస్వామ్య దేశం దాని మొత్తం జనాభాకు సరైన ఆరోగ్య సంరక్షణ సౌకర్యా లను అందించలేదనేది నిజం. భారతదేశం మెడికల్ టూరిజానికి కేంద్రంగా మారుతోంది. అయితే ఈ సౌకర్యాలన్నీ స్థానిక నివాసితులకు, పేదలకు అందుబాటులో లేవు. గ్రామస్థులలో 50 శాతం మందికి ఆరోగ్య సంరక్షణ ప్రదాతల అవకాశం లేదు. 10శాతం పిల్లలు పుట్టిన ఒక సంవత్సరంలోనే మరణిస్తారు, పోషకాహార లోపం వల్ల 50శాతం మంది పిల్లలు విపరీత అనారోగ్యాలకు గురవుతున్నారు. నిరక్షరాస్యత స్థాయి ప్రపంచ సగటు అక్షరాస్యత రేటు కంటే చాలా తక్కువగా ఉంది.
భారతదేశ విద్యా వ్యవస్థ చాలా సైద్ధాంతికంగా ఉంది కానీ ఆచరణాత్మకమైనది, నైపుణ్య ఆధారితమైనది కాదు. విద్యార్థులు మార్కులు కొట్టేందుకే చదువుతారు తప్ప జ్ఞానం కోసం కాదు. భారత దేశంలో నిరుద్యోగం ప్రధాన సమస్య. ఇప్పటికీ 80శాతం మంది అసంఘటిత రంగంలో ఉన్నారు. ప్రపంచంలోని మూడో వంతు పేదలు భారతదేశంలో నివసిస్తున్నారు. దేశంలో అత్యంత విస్తృతంగా వ్యాపించిన స్థానిక వ్యాధి అవినీతి.
ప్రైవేట్, ప్రభుత్వ రంగంలో ఈ వ్యాధి బారిన పడని ఏ కార్యాలయం కనపడదు. దీనివల్ల ఆర్థిక వ్యవస్థ ఎంత నష్టపోయిందో చెప్పాల్సిన పనిలేదు. అలాగే సహజ వనరులను దుర్వినియోగం. ఇవ న్నీ భారతదేశం ఎదుర్కొంటున్న ప్రధాన సమస్యలు వీటిపైన చర్చలు, విమర్శలు లేకుండా సంబంధం లేని అంశాలపై ఎన్నికల గోదాములో పోరాడటం అవివేకం.
- డాక్టర్. బి.కేశవులు